Drie Geelse kandidaten op de lijsten van Groen
TINNE, JEF EN FULCO STEKEN HUN NEK UIT
Het wordt spannend, zondag. Spannend voor iedere Belg en Vlaming wiens hart op een democratisch ritme slaat en zéér spannend voor de Gelenaars die zich verkiesbaar stelden voor Groen. Van eigens dat de Brugpartij hun kandidaturen ondersteunt!
Het is opvallend hoe beperkt de Geelse inbreng is op de lijsten van vele partijen. Bij N-VA, Vlaams Belang en Vooruit moet je goed zoeken om op één Geelse medemens te kunnen stemmen, bij CD&V en PVDA zijn het er twee. Enkel Open VLD en Groen sturen drie Geelse soldaten naar het front. En niet dat we met iets als ‘eigen volk eerst’ voor de dag willen komen, maar wie zich tot de Brugpartij en haar brede kringen rekent, houden we niet tegen om zondag Geels stemmen op Fulco Verachtert (21ste op de federale lijst), Tinne Van Gelder (10de opvolger Vlaams Parlement) en Jef Schauwaers (11de opvolger federaal). Alle drie hebben ze hun motieven om de groene vlag hoog te houden.
Tinne Van Gelder (gemeenteraadslid voor de Brugpartij): “Ik ben bezorgd om wat ik zie gebeuren. Onze maatschappij schuift al jaren op naar rechts. Rechts denken – en extreem rechts als het even kan – wordt het nieuwe normaal. In de media, zéker de sociale media, worden stellingen genormaliseerd die écht niet oké zijn, zowel op sociaal vlak als op ecologisch gebied. Er is nood aan tegengewicht. We moeten blijven tonen waar we voor staan en de linkerzijde niet verloren laten gaan. Ik vond het belangrijk om op een of andere manier mijn nek uit te steken en duidelijk te maken waar ik met Groen voor sta, in de hoop dat mensen die mij kennen het misschien ook zo eens willen bekijken. Ik besef wel dat de kentering die onze maatschappij nodig heeft, niet van mij alleen zal komen, maar van Groen kan ze wél komen. Daar kan ik een steentje toe bijdragen.”
Jef Schauwaers is provinciaal voorzitter van GroenPlus en een actieve Grootouder voor het Klimaat. Hij liep in 16 klimaatmarsen mee, waaronder twee met Greta Thunberg. Zijn engagement komt uit die hoek. “Slechts een paar politieke partijen begrijpen wat die jongeren willen zeggen”, zegt Jef. “Ze hebben angst voor een wereld die alsmaar onleefbaarder wordt. Met de Grootouders voor het Klimaat bezochten we middelbare scholen om met scholieren te praten. Daar heb ik veel energie aan overgehouden. Onze maatschappij laat nog veel steken vallen. Waar gaat de bouwsector het afval van de pur (polyurethaan, vaak in bouwschuim gebruikt, nvdr.) binnen 80 jaar laten, bijvoorbeeld? Maar het gaat evengoed om wachtlijsten die alsmaar langer worden. We moeten naar een circulaire economie, met jobs die de moeite zijn om uit te voeren zonder bijkomende milieubelasting. Een economie die uit de huidige afvalstromen de nog bruikbare materialen haalt i.p.v. ze te storten of te dumpen in derde wereldlanden. We sparen dan 60% energie op het transport en op de mijnbouw, het blijven delven van grondstoffen. We moeten ook apparaten maken die vlot herstelbaar zijn, tot er een betere technologie kan worden toegepast. Uiteindelijk verloopt dat allemaal via een parlement dat wetten maakt. Dáár ligt de rol van Groen! En nu er een nieuw parlement verkozen moet worden, wou ik daar nog één keer mee mijn schouders onder zetten.”
Tinne en Jef namen al eerder aan verkiezingen deel, Fulco Verachtert is een nieuw gezicht.
Fulco Verachtert: “Ik werd gebeld door Meyrem Almaci en zei meteen ja (lacht). Ik was al op mijn 16de fan van wat toen nog Agalev was en ben ondertussen ook al 20 jaar lid van Groen. Ik ben ook al lang met Meyrem bevriend op Facebook. Wij delen het belang dat we hechten aan dierenwelzijn, en zo kent ze mij. Ik ben van nature een groene, dat zit in mijn karakter. Ik eet veganistisch, sorteer al mijn afval en koop geen nieuwe spullen als de oude nog niet versleten zijn. Ik probeer er dus wel een beetje naar te leven. Ik was altijd een passief partijlid, maar wel een overtuigde groene. En nu ben ik actief geworden. Ik ben al veel mee op campagne gegaan!”
Op campagne, joepie!
2024 wordt een jaar van verkiezingscampagnes. Eens die van 9 juni achter de kiezen, gaat die voor 13 oktober al de oven in. Campagnevoeren, is dat aangenaam?
Tinne Van Gelder: “Het is zeker niet onaangenaam. Er zijn veel dingen waar je als kandidaat aan mee kunt doen en je maakt het voor jezelf zo druk als je zelf wil. Ik had op voorhand gezegd dat ik niet permanent beschikbaar was, maar ik wou de partij steunen en aan Geel het signaal geven dat Groen hier nog wel degelijk een werking heeft. Voor het lokaal beleid horen we bij de Brugpartij en door mijn kandidatuur wordt die ook al wat zichtbaarder tegen de volgende campagne. Ik heb hier in Geel een deur-aan-deur meegedaan. Niet iedereen doet dat graag, uit onzekerheid om wat de mensen gaan zeggen. Maar dat valt altijd goed mee. We worden meestal positief onthaald. Sommige mensen hebben geen interesse, maar dat moet kunnen.”
Fulco Verachtert: “Als we deur aan deur gaan, zijn de reacties inderdaad goed. En als we met reizigers van het openbaar vervoer in gesprek gaan, reageert 90 procent positief. Heel anders dan op het internet, waar de online haat je om de oren vliegt. Online campagne voeren is belangrijk, maar persoonlijk met de mensen in contact gaan zeker ook. Je hoort dan waar ze echt mee zitten. Daarstraks deden wij een actie over het openbaar vervoer, maar iemand wou het per se met ons over Palestina hebben. Die mens zat daar – net zoals ik – écht mee! In Geel ging het vaak over het doortrekken van de Ring, waar vooral in Holven weinig fans voor te vinden zijn.”
Jef Schauwaers: “Ook in de campagne zijn de jongeren voor mij erg belangrijk. We hebben brieven op naam gepost bij jonge Gelenaars die voor het eerst gaan stemmen. Of het helpt, weet ik niet. Trappen ze in het fake news waarmee het Vlaams Belang hen overspoelt? Dat hebben we niet in de hand, maar we moeten hen wél aanspreken. Ook voor de andere niet-extreme partijen is het moeilijk om de jongeren te bereiken. Begrijpelijk, want je kunt je afvragen waar de CD&V tegenwoordig nog voor staat hé. Daarom vind ik het goed dat Groen principieel bij een aantal duidelijke standpunten blijft. De mensen geloven niet meer in de traditionele partijen. Maar Groen is geen traditionele partij, en volgens mij speelt dat in ons een voordeel.”
In de verdomhoek?
Tinne zei het daarnet al: in de publieke opinie worden tegenwoordig thema’s genormaliseerd die écht niet oké zijn. Wie gisteren pleitte voor de afbouw van onze kerncentrales, kreeg toen de regering mee. Vandaag word je met hetzelfde pleidooi als een idioot weggezet. ‘De groenen’ zijn bovendien een vaak gebruikte zondebok van al wat er in onze samenleving fout loopt. Dat moeten onze drie kandidaten toch ook gewaar worden?
Jef Schauwaers: “Dat klopt, maar ik zou aan Bart De Wever wel eens willen vragen aan welke boom het uranium groeit dat ze in kerncentrales gebruiken. Het delven – gigantische mijnbouw! – het transport, de bouw van nieuwe kerncentrales, het chemisch opwerken en het bergen van het afval… Dat zorgt voor een put die we nooit gevuld krijgen. Eigenlijk is dat complete waanzin. We kunnen dat uitleggen aan de mensen, maar ze horen blijkbaar liever iets anders.”
Fulco Verachtert: “Of het laat ze koud. Ik ben veel mensen tegengekomen die nog niet weten voor wie ze gaan stemmen. Ze geven zelfs toe dat ze er eigenlijk niet mee bezig zijn.”
Tinne Van Gelder: “Als ik iemand drie keer hoor zeggen dat hij of zij niet weet voor wie te stemmen, dan zeg ik: stem dan voor Groen. Maar oeioei… ‘Dan moeten wij onze auto wegdoen! En dan mogen we niet meer in de stad rijden!’ Men vervalt dan in stereotiepen die de waarheid geweld aan doen. Hoe eng kun je naar de wereld kijken? Er is nood aan meer solidariteit, we zijn te individualistisch geworden. Terwijl er grote uitdagingen op ons af komen die onze toekomst, die van mijn kinderen en jouw kleinkinderen, zullen bepalen. We mogen daar niet van wegkijken.”
Fulco Verachtert: “Het is natuurlijk onzin dat we de mensen hun auto willen afpakken. We kunnen niet zonder auto’s. Maar dan wel liefst elektrische én voorzien van goede alternatieven: goed openbaar vervoer en een degelijke fietsinfrastructuur. Dat verhaal begrijpen de mensen wel, geloof ik. Ze weten maar al te goed hoeveel werk er aan dat openbaar vervoer en die fietspaden nog is.”
Jef Schauwaers: “Ik gebruik nogal wat energie om mensen uit te leggen dat wij niet opnieuw op klompen willen lopen. Groen wil niet terug naar een landbouw met paard, kar en mesthoop, maar naar een landbouw die gebruik maakt van de inzichten van de onderzoekers uit Leuven en Gent die met agro-ecologie bezig zijn. Zij pleiten er bijvoorbeeld voor om weer tractoren van 40 pk te gebruiken i.p.v. de zware machines van 365 pk en meer, die alle leven in de bodem verpletteren. Als je dat aan de mensen duidelijk maakt, zijn ze meestal wel mee.”
Zorgen voor de zorg
Zowel Jef als Tinne pleiten op hun posters voor ‘Goede betaalbare zorg voor iedereen’, een van de hoofdthema’s waarmee Groen zich anno 2024 profileert.
“Er werd de voorbije jaren veel beknibbeld op de zorg”, zegt Tinne. “De Covid-epidemie die het land platlegde, heeft ons blijkbaar weinig geleerd. Het applaus is gestopt, de wereld draait door. Letterlijk, en figuurlijk ook misschien. Als we iedereen willen meenemen naar een betere maatschappij, dan moeten we de zwaksten het meest ondersteunen. Het is een zorgwekkende vaststelling dat momenteel het omgekeerde gebeurt. De zachte sector – de zorg, de cultuur…- is altijd het eerste slachtoffer van de besparingen, alsof ze niet belangrijk zijn. Maar zelfs sommige collega’s in de zorg zien dat niet in, en de politiek interesseert hen niet. Ze zouden het belang daarvan toch moeten proberen in te zien, al was het maar om de gevolgen van een bepaald stemgedrag in te schatten. Het is een zoveelste symptoom van het individualisme dat onze maatschappij de laatste decennia is gaan kenmerken.”
Fulco, die werkt als maaltijdbegeleider in een WZC in Westerlo, heeft er ook zijn idee over.
Fulco Verachtert: “De recente uitzending van Factcheckers over werken in de rusthuizen heeft het pijnlijk aangetoond: de wettelijke normen die aan woonzorgcentra worden opgelegd, zijn onvoldoende om goed werkbare zorg te organiseren. Maar de dagprijzen zijn nu al hoog. Met extra personeel wordt het nog duurder en dan kan niemand zijn ouderenzorg nog betalen. In de publieke sector doen ze het meestal met wat meer mensen, maar commerciële groepen als Armonea moeten winst maken. Eigenlijk is het vreemd dat iemand winst moet maken op zorg, niet? Dat zou niet mogen bestaan. Daarom is het belangrijk dat de overheid meer gaat investeren in de zorgsector.”
Optimist tot in de kist?
Hoe schatten de drie groene kandidaten de kansen van hun partij in? In 2019 haalde Groen in Antwerpen 11 en in Vlaanderen 10 procent, maar dit keer voorspellen de peilingen niet veel goeds.
Tinne Van Gelder: “Ik kan niet zeggen dat ik niet bezorgd ben om wat 9 juni ons zal brengen, maar ik blijf wel hoopvol. Ik ben ervan overtuigd dat jongeren open staan voor onze boodschap, we mogen onze jeugd echt niet onderschatten. In dat opzicht ben ik positief en vol vertrouwen. De tendens is wel dat links zijn niet meer volstaat voor progressieve mensen, het moet extreem links zijn. De aantrekkingskracht van de extremen is een teken van onze tijd. Maar mensen die voor extreme partijen stemmen, weten niet wat er in hun programma’s staat. Ze beseffen ook niet dat hun voorstellen vaak niet realiseerbaar zijn en dat die partijen niet mee in een regering zullen stappen, tenzij ze veel water in de wijn doen. Zeggen dat we allemaal op 65 met pensioen moeten gaan, klinkt goed en trekt veel mensen aan, maar is in de huidige situatie niet haalbaar. De gemakkelijkste weg leidt tegenwoordig naar rechts, maar Groen kiest die weg niet. Ik sta daar volledig achter en ben trots op waar we voor staan.”
Jef Schauwaers: “Ik ben ook optimistisch. Als Groen in de steden kan bevestigen, zullen wij steentjes kunnen blijven verleggen. De scores op plaatsen waar Groen mee in het beleid zit – Gent, Leuven, Brussel, Turnhout… – zijn volgende zondag erg belangrijk. Ze vinden ons daar lastige mensen, pretbedervers omdat we niet altijd meegaan met de hardste roepers, maar er worden wél goede dingen gerealiseerd. Ik denk niet dat wij ineens naar 15 procent zullen gaan – da’s een droom, maar geen verwachting. Anderzijds denk ik ook niet dat wij een klop gaan krijgen. Het zal rond het resultaat van de vorige keer liggen, volgens mij. Voor een partij die in de federale regering zit, is dat een goed resultaat. Petra De Sutter en Tinne Van der Straeten hebben heel wat gerealiseerd. Ik denk ook dat het weer onze bondgenoot is. Hoe langer dit soort weer en die extreme weerfenomenen aanhouden, hoe meer mensen tot de conclusie zullen komen dat er precies toch iets aan de hand is. Als wij voor het klimaat blijven gaan, dan hebben die mensen iemand om voor te stemmen!”
Fulco Verachtert: “Met die peilingen en voorspellingen zit ik niet zo in mijn maag. Ik doe mee, los van alle hoop of wanhoop over het resultaat. De vorige keer waren de peilingen beter dan het resultaat, ik hoop dat het nu andersom is. Ik blijf het positief bekijken. De laatste peiling gaf ons 6 procent. Ik denk niet dat we terug naar 10 zullen gaan, maar 7 of 8 procent, daar geloof ik wel in. En wat het niet aanslaan van ‘de groene boodschap’ betreft: ik heb het gevoel dat ze meer aanslaat dan we denken. Want niet alleen Groen is vandaag met het klimaat bezig. De laatste jaren hebben ook de christendemocraten, de liberalen en de socialisten klimaatmaatregelen in hun programma opgenomen. In Europa was er dit jaar ook een meerderheid voor de natuurherstelwet – met amendementen, maar toch. Twintig jaar geleden stond Groen alleen met zijn standpunten over fossiele brandstoffen, vandaag nemen andere partijen dat over. Het is nog niet genoeg en het gaat niet snel genoeg, maar de geesten rijpen toch wel.”
Hoopvol de nacht in
Oké, tijd voor hun ‘famous last words’. Nu ze het woord hebben, wat willen de drie zeker nog kwijt?
Jef Schauwaers: “Dat jongeren niet de stem krijgen die ze verdienen. Maar de dynamiek kan van vele kanten komen – ik hoop op Europa. We mogen onze jongeren niet bang maken, maar hoop geven en naar realistische voorbeelden verwijzen. De stad Freiburg leeft voor 80% op hernieuwbare energie. Daar komt elke 10 minuten een tram voorbij, daar rijdt geen zwaar verkeer door het centrum en mag je met je wagen enkel de stad in als je een garage hebt. Kopenhagen is dan weer dé fietsstad bij uitstek. Als het daar kan, kan het bij ons ook. We moeten op een andere manier gaan investeren, maar ook op dat vlak is er hoop. Er zijn belangrijke bedrijven die stilaan mee beginnen te denken: de verzekeringsmaatschappijen. Die gaan anders failliet aan al dat natuurgeweld!”
Fulco Verachtert: “Ik wil het nog snel even over dierenwelzijn hebben. Voor mij gaat dat niet in de eerste plaats over zwerfkatten of over paarden die ergens staan te verkommeren, maar vooral over de wantoestanden in de agro-industrie. De industriële legbatterijen met mega-stallen van tienduizenden kippen die heel hun leven geen daglicht zien en onvoldoende levensruimte krijgen. Die dieren kunnen niet voor zichzelf opkomen, dus moeten wij het doen. Ach, ik ben gewoon een dierenvriend (lacht).”
Tinne Van Gelder: “Ik koos de zorg als posterthema omdat ik daar het meest voor sta en het zelfs lokaal aanvoel: de zwaksten hebben het ook in de zorg het hardst te verduren. Op mijn werk zie ik mensen die zowel financiële als sociale armoede kennen. Ze zijn écht alleen, ze hebben geen familiale context om op terug te vallen, hun vangnet ontbreekt. Ook sociaal is onze maatschappij aan het verarmen en dat leidt tot schrijnende toestanden. Veel materiële problemen worden ook vandaag nog ‘gepsychologiseerd’. Die mensen hebben geen probleem in hun hoofd, maar in hun portemonnee. Daardoor sluiten ze zich op en proberen ze hun plan te trekken, maar dat is niet goed voor een mens. Ik ervaar bijna elke dag de noodzaak aan een meer solidaire wereld, een wereld met meer verbinding. De zorg is daar een belangrijk onderdeel van! Ook tussen zorginstellingen moet er meer aan verbinding gewerkt worden. In het fusieverhaal van de ziekenhuizen van Geel en Mol en in hun zorg-strategisch plan is er bijvoorbeeld geen plaats voor het OPZ. Om maar te zeggen: ook dicht bij huis is er nog veel werk!”
Aan alle drie: veel succes op 9 juni en … lang daarna!